Szia

Jo nappot

Zo de eerste twee dagen zitten erop. De eerste dag ben ik vooral druk geweest met het op orde brengen van mijn verpauperde kamertje. Ik slaap op nr. 136. Nu lig ik er nog alleen, maar ik krijg waarschijnlijk binnenkort een roommate (ben benieuwd). De deur van de wc had geen klink en kon dus niet open. Ik ben daar gelijk maar even achteraan gegaan. In het duits heb ik aan een oude man uitgelegd wat er aan de hand was. Hij kwam even later terug en heeft het gerepareerd. Toen ik even later naar de wc ging, was het niet mogelijk om deze door te trekken. De oude hongaars sprekende duitser gaat dat nog deze week voor me in orde maken en tot die tijd kan ik doortrekken door de kap van de stortbak open te maken en een hendeltje naar beneden te duwen, (WELKOM IN HET OOSTBLOK)

Dinsdag hebben Corine en ik ongeveer 2 uur met Milan en Honur gepraat. Twee Hongaarse jongens die altijd veel optrekken met de buitenlandse Erasmusstudenten. Ze vinden iedereen aardig behalve de Portugezen, want dat zijn 'niet engels sprekende, niet integrerende, rotzooi makende eikels'. Fanis (griekse jongen) heeft in de keuken dan ook een berichtje voor de portugezen achter gelaten, zijn engelse schrijfvaardigheid is trouwens ook niet vlekkeloos, maar de boodschap is overduidelijk (zie foto).

Gisteren heb ik Dennis gesproken. Een donkere Hongaar die bij de plaatselijke voetbalclub speelt. Ik vertelde hem dat ik wel geinteresseerd was om ook te voetballen. Hij nodigde me uit om vanavond bij een trainingswedstrijd te komen kijken. Dit heb ik natuurlijk gedaan en na afloop met Dennis gesproken. Ze blijken het daar behoorlijk serieus aan te pakken: vier trainingen per week plus wedstrijd. Ik wil wel graag voetballen, maar 5 keer in de week gaat me wel een beetje ver, dan moet ik allerlei andere dingen af gaan zeggen en daar heb ik geen zin in. Er schijnt ook nog een soort studentenelftal te zijn, dus misschien moet ik dat maar eens proberen.

De mensen hier zijn echt heel aardig allemaal. Niemand heeft hier haast en als je een bekende tegenkomt, hebben ze alle tijd voor je. We besloten om gisteravond te gaan stappen. Fanis en John zijn hier al wat langer en namen ons mee naar Morrison's pub.
Net als in Nederland zijn er hier dus ook gelegenheden waar je bier kunt drinken. Je krijgt hier altijd halve liters en voor een halve liter gerstennat betaalden we iets minder dan 2 euro. We gingen met 6 personen rond 23.30 richting Morrison's pub aan de andere kant van de Donau. Fanis (griek, 19), John (Spaans-Amerikaans, 25), Szaia (Poolse vriendin van John), Pedros (Cyprioot, 24), Corine en ik. Het was erg gezellig en we vermaakten ons zeer goed. We hebben heel wat keren (zbrovnik, Cheers, Yamas en proost moeten roepen) Om 03.45 werd het tijd om de nachtbus terug naar Semmelweis University te pakken. Pedros had behoorlijk wat op en heeft ongeveer 15 keer gevraagd 'What's my name?' Hij was dus echt alles vergeten:p. Om 05.00 lag ik in mijn bedje en ging letterlijk en figuurlijk het licht uit.

Oh we hebben ook nog de stad verkend (zie foto's)

Szia